Czym spawać miedź? Porównujemy MIG, TIG i elektrodę

Proces spawania miedzy wymaga odpowiedniego doboru metody oraz parametrów, ponieważ materiał ten charakteryzuje się wysoką przewodnością cieplną i elektryczną. W tym przypadku bardzo ważny jest właściwy dobór gazu osłonowego, drutu lub elektrody oraz odpowiednia energia łuku. W spawalnictwie najczęściej stosuje się trzy metody: MIG, TIG oraz elektrodę otuloną. Każda z nich ma swoje zalety i ograniczenia.

Spawanie miedzi TIG – jak przebiega?

Jest to z pewnością jedna z najczęściej stosowanych metod. Proces odbywa się przy użyciu elektrody wolframowej oraz osłony z argonu lub helu. Wysoka temperatura łuku pozwala na skuteczne stapianie materiału, a możliwość precyzyjnej kontroli parametrów ułatwia uzyskanie wysokiej jakości połączeń. Co jeszcze warto wiedzieć o spawaniu miedzi TIG?

Hel zwiększa stabilność łuku i poprawia wtopienie, dlatego stosuje się go przy grubszych elementach. Prąd spawania powinien być ustawiony na wartość wyższą niż przy spawaniu stali, ponieważ miedź szybko odprowadza ciepło. Przy grubszych blachach zaleca się stosowanie prądu pulsacyjnego – w ten sposób zmniejsza się ryzyko deformacji i ogranicza strefę wpływu ciepła.

Spawanie miedzi metodą MIG – czy jest wydajniejsze?

Polega na wykorzystaniu drutu elektrodowego podawanego automatycznie w osłonie gazu. Najczęściej stosuje się mieszanki argonu i helu, ponieważ skutecznie poprawiają one stabilność łuku i jakość przetopienia.

Proces MIG umożliwia wyższą prędkość spawania niż TIG, dlatego sprawdza się przy większych konstrukcjach. Wymaga jednak zastosowania specjalnych drutów spawalniczych z dodatkiem krzemu lub aluminium, które poprawiają właściwości spoiny i ograniczają ryzyko pęknięć. Metoda MIG sprawdza się w produkcji seryjnej i przy większych konstrukcjach, ale wymaga dobrego przygotowania materiału oraz odpowiednich drutów spawalniczych.

Spawanie miedzi elektrodą otuloną

To starsza, ale nadal stosowana metoda. Proces odbywa się w osłonie gazów powstających z otuliny elektrody. Ze względu na wysoką temperaturę topienia miedzi konieczne jest stosowanie elektrod ze stopami miedziowo-fosforowymi lub niklowymi. Spawanie elektrodą jest mniej precyzyjne niż TIG i MIG, a jakość spoiny zależy od doświadczenia spawacza. Zaletą jest możliwość pracy w różnych warunkach, także w terenie, gdzie użycie osłony gazowej byłoby problematyczne. Wady to większa ilość odprysków i trudności w uzyskaniu czystej spoiny bez obróbki po spawaniu.

Która metoda najlepsza?

Spawanie miedzi TIG sprawdza się w precyzyjnych pracach i cienkich elementach. MIG jest bardziej wydajny i stosowany w większych konstrukcjach. Elektrodą otuloną można pracować w terenie, ale metoda ta nie zapewnia najwyższej jakości spoin.

Przy mosiądzu najlepiej sprawdza się TIG oraz lutospawanie, ponieważ ograniczają odparowywanie cynku i zapewniają czystą spoinę. Pamiętaj, że wybór metody zależy od grubości materiału oraz wymagań dotyczących wytrzymałości i estetyki połączenia.

Zobacz również inne wpisy:

Jak spawać ocynk migomatem?

Jaki gaz do migomatu i tiga?

Jak spawać żeliwo?